ผม และเพื่อนผู้หญิงอีก 2 คนได้จับกลุ่มกันในวิชาสังคมเพื่อทำโครงงาน และกลุ่มผมได้ทำโครงงานเรื่อง
เค้กราดหน้าแยมตะคร้อ(ตะคร้อ เป็นพืชในท้องถิ่นชนิดหนึ่ง ผลมีรสเปรี้ยวมาก)
พอถึงเกือบสัปดาห์สุดท้ายของกำหนดส่ง ผมจึงเริ่มวางแผนทำเค้กแต่ก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย...
ที่สำคัญ สมาชิกผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มก็ย้ายกลับโรงเรียนเดิม ทำให้กลุ่มของผมเหลือสมาชิกอยู่แค่ 2 คน
ผมต้องทำเค้กคนเดียว(แต่มีคนที่บ้านช่วย)เพราะเพื่อนไม่สะดวกที่จะมาทำเค้กที่บ้านผม โดยผมกับคนที่บ้าน
ซื้อส่วนประกอบเค้กมาและเริ่มทำ ตั้งแต่วันอังคารที่ 12 ที่ผ่านมาโดยเค้กที่อบออกมานั้นไม่ฟู...
วันต่อมาคือวันพุธก็ได้ทำเค้กอีก ก้อนนี้เค้กไม่สุกT-T ทำให้ผมเริ่มถอดใจเป็นอย่างมาก เพราะต้องส่งภาย
ในวันศุกร์ที่ 15 (คือวันพรุ่งนี้นั่นแหละ)
มาวันนี้ ผมตั้งใจว่าพอกลับมาจะรีบทำเค้ก แต่พอมาถึงบ้านกลับกลายเป็นว่า เค้กเสร็จสมบูรณ์แล้ว(ซื้อเอา)
เหลือแต่แต่งหน้าเค้กด้วยแยมตะคร้อ(จริง ๆ แล้วก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าซื้อเอาอาจารย์ให้รึเปล่า)
แล้วก็แต่งหน้าเค้กด้วยแยมตะคร้อจนเสร็จ(แต่ถ้าจะพูดถึงโครงงาน มันเน้นที่ความเป็นเค้กแยมตะคร้อมากกว่านะ)
ซึ่งก็แก้ปัญหาได้เปลาะหนึ่ง...
แต่ปัญหายังไม่จบ เพราะผมยังต้องพิมพ์โครงงานส่งเป็นรูปเล่มให้เสร็จในคืนนี้อีกต่างหาก เพราะต้องส่งวันพรุ่งนี้
แล้ว แถมคาบแรกตอนเช้าต้องสอบเก็บคะแนนชีววิทยา เรื่องการเคลื่อนที่ของสิ่งมีชีวิต นั่นก็หมายความว่า
พอผมพิมพ์งานเสร็จก็น่าประมาณเลยเที่ยงคืนของคืนนี้ และต้องอ่านสอบอีก!-_-
แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น เพราะระหว่างที่ผมกำลังกินข้าวเย็น เพื่อนในกลุ่มก็มาหาพร้อมกับเพื่อนอีกคน(ที่ไม่ได้อยู่
ด้วย) แล้วบอกว่า จะเอาโครงงานรูปเล่มกลับไปทำเอง^^ กลายเป็นคืนนี้ปัญหาโครงงานเกือบทั้งหมด
ได้สลายไป
เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเสร็จไม่นาน ผมก็รีบขึ้นมาเปิดคอมเอามาแบ่งปันเรื่องพระเมตตาของพระเป็นเจ้านี่แหละครับ
เพราะผมจะเป็นห่วงเรื่องการทำเค้กราดหน้าแยมตะคร้อครั้งนี้มาก ถึงขนาดสวดบทภาวนาก่อนนอนยังขอให้การ
ทำโครงงานนี้สำเร็จด้วยดี และตอนไปนพวารก็ขอแม่พระช่วยวิงวอนเรื่องนี้ด้วย
แล้วพระก็ตอบสนองเรื่องนี้ให้จริง ๆ ขอบคุณพระเจ้ามาก ๆ เลยครับ
ปล. วันนี้แม่ซื้อไม้แบดอันใหม่ให้ด้วย
