"ขอโปรดประทานอาหารประจำวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในกาลวันนี้" (จาก คำอธิษฐานที่พระเยซูทรงตรัสสอน)
ในขณะที่อธิษฐาน.. ท่านคิดว่าพระเจ้าจะประทานอาหารนั้นให้ท่านมากแค่ไหน จะมากเกินพอหรือเพียงพอ?
แล้วในคัมภีร์ตอนอื่นๆ บอกไว้หรือเปล่าครับว่า จะทรงประทานมากแค่ไหน?
อาหารประจำวัน
- ~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- ติดต่อ:
ประทานให้เท่าที่จำเป็นในแต่ละวันคับ ตามตัวหนังสือนั่นแหละ
พระเจ้าให้เราคิดถึงแค่วันนี้ อยุ่กับพระองค์ในปัจจุบัน
ไม่ใช่สะสมเยอะ ๆ พระเจ้าไม่ได้ให้เราจนมีเหลือกินเหลือใช้
ถ้าได้มากเกินที่เราจะใช้ แปลว่าพระองค์ให้เรามาเพื่อแบ่งปันผู้ที่ขาด
เหมือนที่พระเจ้าประทาน มานนาให้ชาวอิสราเอลในทะเลทราย
พระเจ้าให้เก็บเท่าที่กินในวันนั้น ไม่ใช่ตุนไว้เยอะ ๆ ใครที่ตุนเอาไว้ก็จะพบว่า...วันรุ่งขึ้น..เน่าหมด
พระเจ้าให้เราคิดถึงแค่วันนี้ อยุ่กับพระองค์ในปัจจุบัน
ไม่ใช่สะสมเยอะ ๆ พระเจ้าไม่ได้ให้เราจนมีเหลือกินเหลือใช้
ถ้าได้มากเกินที่เราจะใช้ แปลว่าพระองค์ให้เรามาเพื่อแบ่งปันผู้ที่ขาด
เหมือนที่พระเจ้าประทาน มานนาให้ชาวอิสราเอลในทะเลทราย
พระเจ้าให้เก็บเท่าที่กินในวันนั้น ไม่ใช่ตุนไว้เยอะ ๆ ใครที่ตุนเอาไว้ก็จะพบว่า...วันรุ่งขึ้น..เน่าหมด

-
- Defender of lawS
- โพสต์: 3324
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:54 pm
- ที่อยู่: Bangkok
คนจร ในหนังสือ ทางจาริก ของคนจร ได้อธิบายไว้ดีมาก ว่า เมื่อภาวนาว่า "ข้าแด่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย" ให้คิดช้าๆ ว่าพระเจ้าทรงเป็นบิดาของเรา ของคนอื่นๆ อีกมากมาย จะทำให้เรารักคนอื่นได้ เพราะมีบิดาเดียวกันZaliaus เขียน: "ขอโปรดประทานอาหารประจำวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในกาลวันนี้" (จาก คำอธิษฐานที่พระเยซูทรงตรัสสอน)
ในขณะที่อธิษฐาน.. ท่านคิดว่าพระเจ้าจะประทานอาหารนั้นให้ท่านมากแค่ไหน จะมากเกินพอหรือเพียงพอ?
แล้วในคัมภีร์ตอนอื่นๆ บอกไว้หรือเปล่าครับว่า จะทรงประทานมากแค่ไหน?

ส่วนเมื่ออธิษฐานว่า "ขอโปรดประทานอาหารประจำวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในกาลวันนี้" คนจรอธิบายว่าให้เรารำพึง
แล้วไตร่ตรองถึงคำว่า ประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย" นั่นหมายถึง พระองค์ทรงประทานให้ทุกๆคน ถ้าคนใดมีมากต้องแบ่งปันให้
กับพี่น้องที่ยังขาด หรือขัดสนอยู่ หรือแม้แต่มีไม่มาก แต่ยังมีคนอื่นที่ไม่มีซึ่งเราต้องแบ่งปัน ด้วยความรักเพราะเขาเป็นพี่น้องในพระบิดาเดียวกัน

- Deo Gratias
- โพสต์: 1100
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. มี.ค. 16, 2006 11:53 pm
Prod Pran เขียน:คนจร ในหนังสือ ทางจาริก ของคนจร ได้อธิบายไว้ดีมาก ว่า เมื่อภาวนาว่า "ข้าแด่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย" ให้คิดช้าๆ ว่าพระเจ้าทรงเป็นบิดาของเรา ของคนอื่นๆ อีกมากมาย จะทำให้เรารักคนอื่นได้ เพราะมีบิดาเดียวกันZaliaus เขียน: "ขอโปรดประทานอาหารประจำวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในกาลวันนี้" (จาก คำอธิษฐานที่พระเยซูทรงตรัสสอน)
ในขณะที่อธิษฐาน.. ท่านคิดว่าพระเจ้าจะประทานอาหารนั้นให้ท่านมากแค่ไหน จะมากเกินพอหรือเพียงพอ?
แล้วในคัมภีร์ตอนอื่นๆ บอกไว้หรือเปล่าครับว่า จะทรงประทานมากแค่ไหน?
ส่วนเมื่ออธิษฐานว่า "ขอโปรดประทานอาหารประจำวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในกาลวันนี้" คนจรอธิบายว่าให้เรารำพึง
แล้วไตร่ตรองถึงคำว่า ประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย" นั่นหมายถึง พระองค์ทรงประทานให้ทุกๆคน ถ้าคนใดมีมากต้องแบ่งปันให้
กับพี่น้องที่ยังขาด หรือขัดสนอยู่ หรือแม้แต่มีไม่มาก แต่ยังมีคนอื่นที่ไม่มีซึ่งเราต้องแบ่งปัน ด้วยความรักเพราะเขาเป็นพี่น้องในพระบิดาเดียวกัน![]()