
สมาชิกที่บ้านลำไทร
Br. Gregory from Indonesia
Br. Paulo from Brazil
Br. Johnson from India
Br. Athnasius from India
และ โปสตุลันต์ 2 คน
พี่ไวพจน์และพี่แจ๊ค
ชีวิตที่นั่น...
ปกติเราจะตื่นกันประมาณ 5.30 โดยไม่ต้องมีการปลุกให้กันและกัน และหลังจากที่ทำธุระส่วนตัว อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว ก็จะมารวมกันที่วัดน้อย ตอน6.30น. จะสวดเทวทูตและทำวัตรเช้าเป็นภาษาอังกฤษ หลังจากทำวัตรเสร็จเรียบร้อยแล้วจะมีมิสซาเป็นภาษาไทย โดยBr.Gregory มิสซานี้จะรับศีลไม่เหมือนกับเวลาเราไปที่วัด เพราะว่าเวลาเราไปที่วัดคุณพ่อจะออกมาส่งศีลให้ แต่ที่นี่ Br.เค้าจะบิแผ่นศีลแผ่นใหญ่ ให้เท่ากับจำนวนคนที่อยู่ในมิสซา(รวมตัวBr.ที่ทำมิสซาเองด้วย) แล้วก็รับแผ่นศีลที่บิเป็นส่วนๆ มาจิ้มกับเหล้าองุ่นแล้วรับไป แล้วคนอื่นที่ร่วมในมิสซา จึงจะเดินออกมารับศีล โดยที่จะจิ้มกับเหล้าองุ่นก็ได้(แต่ต้องระวังมากๆ เพราะหก หรือมีเศษร่วงไม่ได้เลย

บรรยากาศ...
ที่นั่นเป็นบ้านสวน มีคูน้ำล้อมรอบ ปลูกผลไม้ มีสิ่งมีชีวิตคือ คน สุนัขนับไม่ถ้วน แมว1ตัวและลูกๆของมัน ปลาในคู และห่านสามตัว





ที่บ้านกลารา...
ที่สวนสันติธรรมแห่งนี้ จะมีบ้านกลาราอยู่ ซึ่งเป็นที่พักของผู้ป่วยโรคเอดส์ระยะสุดท้าย รองรับผู้ป่วยได้ประมาณ14คน มี Br. สองคน ทำงานในออฟฟิสที่นี่ และมีซิสเตอร์คณะธิดาเมตตาธรรม1คนช่วยงานอยู่ด้วย ทำงานอยู่กับคณะแพทย์ Doctor without Border ผมก็ได้ช่วยเขียนจ่าหน้าซองจดหมายถึงญาติของผู้ป่วย เพราะว่า Br.เขียนภาษาไทยไม่คล่อง ผมเลยมีโอกาสที่จะเห็นประวัติของผู้ป่วยเก่าหลายๆคน ซึ่ง...หลายๆคนไม่มีญาติ มาจากสภานพักฟื้นผู้ป่วยโรคเอดส์ที่อื่น ส่วนใหญ่ก็มาเสียชีวิตที่นี่ เมื่อสอบถามยอดการเสียชีวิต ก็พบว่าประมาณเดือนละ3-4คน ค้นประวัติผู้ป่วยมาใช้เวลาอยู่ที่นี่สั้นที่สุด คือประมาณ1วัน


ผมมาอยู่ช่วยงานที่บ้านกลารา ได้ทำอะไรหลายๆอย่าง บริการและพูดคุยกับผู้ป่วย ทำงานในออฟฟิส ทำให้เห็นเลยว่า โลกนี้ยังขาดความรักอยู่อีกมาก
จิปาถะ ฯลฯ
สุนัขสองตัวที่บ้านกลารา ชื่อลิลลี่และปีโป้ ลิลลี่เป็นหมาพันธุ์เล็ก แต่เห่าทุกคนที่เข้ามาในบ้านกลารา
ระหว่างที่ปีโป้ตัวใหญ่กว่ามาก แต่ระริกระรี้กับคนแปลกหน้าทุกคน
ห่าน เมื่อก่อนเคยมี7ตัว แต่Br.ทนเสียงพวกมันไม่ไหว เลยจัดการเหลือ3ตัว

สุนัขที่เหลือ ส่วนใหญ่จะอยู่ท้ายสวน จะมาคอยไล่แกล้งต้อนพวกห่านเล่นๆ จนมีเสียงห่านร้องระงมอยู่เป็นพักๆ
สาเหตุที่สุนัขมีเยอะมาก เนื่องจากมีคนเอามาปล่อย แล้วมันก็เติบโตออกลูกออกหลาน กลายเป็นสุนัขประจำบ้านฟรังซิสกัน
ลูกแมว เดิมมี4ตัว โดนงูจับกินไป1ตัว
งูที่อยู่ที่นั่นเป้นงูสิงห์ และมีเยอะมาก ไปเดินลุยหญ้าเข้าไปถ้าตาดีๆ ก็อาจจะได้เจอ
รูปปั้นข้างหน้าบ้าน เป็นรูปนักบุญฟรังซิส แต่ใส่ชุดแบบ"กาปูชิน" = ="

มิสซาที่วัดน้อยBr.จะนั่งทำมิสซาตลอด จะยืนแค่ตอนอ่านพระวรสาร และพระแท่นเป็นหินอ่อนหยาบๆ สวยงามมาก และมีตู้ศีลที่ไม่ได้ใช้
ขณะที่อยู่ที่นั่น Br.บอกว่า ชื่อ"พุทรา" เรียกยาก เลยตกลงกันว่า เรียกผมว่า john ซึ่งเป็นศาสนนามของผม
ลิงค์ของคณะ >>>

สุดท้าย ขอบคุณ Br.ทุกคน และพี่ๆโปสตุลันต์ที่บ้านลำไทรครับ
