จู่ ๆ ก็สะดุ้งขึ้นมากลางดึก

[Valkyrie Zero Number]

สวัสดีครับ คือว่ามีเรื่องทุกข์ใจอยากปรึกษา

จนป่านนี้ผมก็ยังสงสัย ทั้งที่เรียนจบ รร.คริสต์มา(นิกายโปรแตสแตนท์) ได้ยินได้ฟังเรื่องของพระผู้เป็นเจ้าอยู่หลายหน แต่ก็ยังไม่เคยได้พูดคุยหรือได้รู้สึกถึงพระองค์เลย ผมเองก็ไม่ได้เป็นคริสเตียน(ครอบครัวนับถือพุทธ แต่ผมสนิทกับชาวคริสต์หลายคน) และก็ไม่ได้เป็นคนดีนัก บางทีทำอะไรไม่นึกว่าจะเกิดผลร้ายก็ชอบเป็นเรื่องร้ายกับคนอื่นบ่อย ๆ  แถมนิสัยของผมบางอย่างก็เป็นคนน่ารำคาญ โดยเฉพาะกับผู้หญิง (ผมรู้สึกว่างั้นนะ)

ไม่นานนี้ผมจีบผู้หญิงคนนึงมาได้ปีกว่าแล้ว แต่พอมีเรื่องมีเหตุการณ์มีปัญหามากมายเกิดขึ้น จนเธอต้องแยกจากผมและเพื่อน ๆ ทุกคนไป ตอนแรกเจ้าตัวพูดเหมือนเพราะกลัวคนอื่นจะเดือดร้อนเพราะตัวเอง(เรื่องมันยาว) แต่จากการได้คุยกับเพื่อนคนอื่น ใคร ๆ เค้าก็ว่าเป็นเพราะผมทำให้เค้ารำคาญบ่อย เค้าเลยหนีไป

มาตอนนี้ก็เลยรู้สึกว่าที่ผ่านมาตัวเองโง่ที่ไม่ยอมเข้าใจความรู้สึกเขา แต่พอจะขอโทษเค้าก็ไม่โผล่หน้ามาให้เห็นอีกเสียแล้ว ใน MSN ก็บล็อคพวกผมไปแล้วด้วย ผมก็ปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกว่าลองสมัครเมล์ใหม่แล้วแอดไปคุยดู แต่ถ้าโดนเค้าจับได้อาจโดนบล็อคอยู่ดี หรือเค้าอาจไม่รับแอดเลย (ผมไม่แน่ใจว่าเค้าเลิกใช้เมล์ไปแล้วหรือยัง) แต่ถึงผมลังเลตอนแรก สุดท้ายก็ลงมือโดยไม่มีทางเลือก ผมพิมพ์ความรู้สึกของผมตลอดปีนึงที่ผ่านมาให้เธอรู้ และตั้งหัวข้อว่าถ้าจะลบอย่างน้อยก็ช่วยอ่านให้จบก่อน

แต่ผมก็กลัวนะ กลัวว่าจะไปไม่ถึงเค้า หรือเค้าอาจลบเพราะเห็นว่าเป็นคนแปลกหน้าหรือจับได้ว่าเป็นผมก่อนที่จะอ่านก็ไม่รู้ แต่เรื่องพูดกับเค้าโดยตรง คงเป็นไปไม่ได้จริง ๆ แล้ว เบอร์โทรศัพย์ก็ไม่มี(เค้าไม่เคยให้)

แต่ผมก็รู้สึกผิดที่เป็นตัวการทำให้เค้าคิดมากและเสียใจ แต่บางทีมันอาจจะสายไปแล้วก็ได้ แต่ผมก็หวังให้เขาตอบเมล์ผมแม้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตที่ผมจะได้ติดต่อเขาอีกก็ตาม

ทว่า มาตอนนี้ คือตี 4 จู่ ๆ ผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก จะว่าเพราะฝันร้าย มันก็ไม่ใช่ มันเป็นฝันที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยสักนิด ไม่มีเค้าเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนตื่นมาตกใจเพราะนี่แค่ตีสี่เท่านั้น (ผมจำได้ว่าผมนอนดึกถึงตีหนึ่งตีสอง เพราะจำได้ว่าเมื่อคืนอ่านหนังสือดึก ปกติหกโมงครึ่งจะตื่นได้ไหมก็ยังไม่รู้)

แต่การตื่นขึ้นมาตีสี่นี้ ผมรู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ค่อยดี (ปกติผมจะตื่นเร็วกว่าปกติก็ต่อเมื่อมีเรื่องจำเป็นเร่งด่วน เหมือนสัญชาตญาณน่ะ) แต่พอเช็คเมล์ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น (แม้แต่ปฏิกิริยาเมล์ตีกลับเพราะถูกบล็อคหรืออะไรทำนองนั้น)

แต่ผมก็อึดอัดใจ เลยมาขอระบายไว้ ณ ที่นี้ เพราะมันแปลกมากที่ผมจะตื่นขึ้นมาในเวลานี้โดยไม่มีเหตุผล(จะว่าเพราะใกล้สอบเก็บคะแนนก็ไม่ใช่ เพราะเรื่องของเธอคนนั้นสำหรับผมหนักหนากว่าเรื่องเรียนที่ชินกับคะแนนใต้meanแล้วซะอีก)

อนึ่ง เมื่อวานเป็นวันอาทิตย์ ผมจำได้ว่าผมไปโบสถ์ใกล้บ้าน ตอนบ่ายสาม (เนื่องจากก่อนหน้านั้นติดธุระ งานยุ่ง) ไม่พบใคร รู้แค่ประตูห้องประชุมไม่ได้ล็อค แต่เข้าไปก็ไม่พบใคร ผมไปนั่งเก้าอี้สารภาพบาปในใจต่อพระเจ้าเพียงลำพัง ก่อนที่จะเดินกลับออกมา

แต่มันเกี่ยวกับที่ผมตื่นขึ้นมาในคืนนี้หรือเปล่านะ

[Jeab Agape]

อดทน อดทน และจงอดทน :afro: เจี๊ยบจะอธิษฐานขอพระเยซูคริสต์บรรเทาใจคุณฮะ

ที่ฝัน เพราะว่า เป็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในจิตใต้สำนึก ฮะ

[Zion]

หลังจากที่ฟังเรื่องราวของคุณแล้ว มีความรู้สึกว่า


ความรัก เป็นเรื่อง ตบมือข้างเดียวไม่มีเสียง ครับ

ไม่ว่าคุณจะทำตัวไม่ดี หรือกลับใจ ยังไงก็ตามแต่
ถ้าฝ่ายผู้หญิง เขาไม่อยากจะคุยด้วย ก็ต้องปล่อยวาง ครับ

ขอพระเจ้าอวยพรครับ

[Edwardius]

อันเรื่องรัก ยุ่งนัก ก็ปล่อยวาง
เรื่องสตางค์ ถ้ามีมาก แบ่งกันได้
อันเรื่องแฟน ก็ต้อง มาใส่ใจ
จะเล็กใหญ่ ทำไป ถ้าอยากทำ

[Zaliaus]

หลังจากที่ฟังเรื่องราวของคุณแล้ว มีความรู้สึกว่า


ความรัก เป็นเรื่อง ตบมือข้างเดียวไม่มีเสียง ครับ

ไม่ว่าคุณจะทำตัวไม่ดี หรือกลับใจ ยังไงก็ตามแต่
ถ้าฝ่ายผู้หญิง เขาไม่อยากจะคุยด้วย ก็ต้องปล่อยวาง ครับ

ขอพระเจ้าอวยพรครับ

ช่างเชี่ยวชาญนะพี่นะ

[Batholomew]

วางใจพระนะครับ อย่ากังวลไปเลย

[:: ทั่ น เ บ เ น ดิ๊ ก โ ต ::]

อ่านพระคัมภีร์สิ โครินท์ 14 ... เรื่องความรักอะครับ พระเจ้าอาจจะบอกอะไรคุณก็ได้

[Zion]

อ่านพระคัมภีร์สิ โครินท์ 14 ... เรื่องความรักอะครับ พระเจ้าอาจจะบอกอะไรคุณก็ได้

1โครินธ์ บทที่13ครับ

1คร 13:1-13
(1) แม้ข้าพเจ้าพูดภาษาของมนุษย์และของทูตสวรรค์ได้ ถ้าไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็เป็นแต่เพียงฉาบหรือฉิ่งที่ส่งเสียงอึกทึก
(2) แม้ข้าพเจ้าจะประกาศพระวาจา เข้าใจธรรมล้ำลึกทุกข้อ และมีความรู้ทุกอย่าง หรือมีความเชื่อพอที่จะเคลื่อนภูเขาได้
ถ้าไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็ไม่มีความสำคัญแต่อย่างใด
(3) แม้ข้าพเจ้าจะแจกจ่ายทรัพย์สินทั้งปวงให้แก่คนยากจน หรือยอมมอบตนเองให้นำไปเผาไฟเสีย ถ้าไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็มิได้รับประโยชน์ใด
(4) ความรักย่อมอดทน มีใจเอื้อเฟื้อ ไม่อิจฉา ไม่โอ้อวดตนเอง ไม่จองหอง
(5) ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตัว ความรักไม่ฉุนเฉียว ไม่จดจำความผิดที่ได้รับ
(6) ไม่ยินดีในความชั่ว แต่ร่วมยินดีในความถูกต้อง
(7) ความรักให้อภัยทุกอย่าง เชื่อทุกอย่าง หวังทุกอย่าง อดทนทุกอย่าง
(8) ความรักไม่มีสิ้นสุด แม้การประกาศพระวาจาจะถูกยกเลิก แม้การพูดภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจจะยุติ แม้ความรู้จะหมดสิ้น
(9) เพราะเรารู้อย่างไม่สมบูรณ์ และประกาศพระวาจาอย่างไม่สมบูรณ์
(10) แต่เมื่อสิ่งที่สมบูรณ์มาถึง ความไม่สมบูรณ์จะสูญสิ้นไป
(11) เมื่อข้าพเจ้ายังเป็นเด็ก ข้าพเจ้าก็พูดจาเหมือนเด็ก ๆ คิดเหมือนเด็ก ๆ ใช้เหตุผลเหมือนเด็ก ๆ
แต่เมื่อข้าพเจ้าเป็นผู้ใหญ่ ข้าพเจ้าก็เลิกประพฤติเหมือนเด็ก
(12) ในเวลานี้ เราเห็นพระเจ้าเพียงราง ๆ เหมือนเห็นในกระจกเงา แต่เมื่อถึงเวลานั้น เราจะเห็นพระองค์เหมือนพระองค์ทรงอยู่ต่อหน้าเรา
เวลานี้ ข้าพเจ้ารู้อย่างไม่สมบูรณ์ แต่เมื่อถึงเวลานั้น ข้าพเจ้าจะรู้แจ้งเหมือนที่พระองค์ทรงรู้จักข้าพเจ้า
(13) ขณะนี้ยังมีความเชื่อ ความหวังและความรักอยู่ทั้งสามประการ แต่ที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดทั้งหมดคือ ความรัก