รวมสารการประจักษ์แม่พระที่ลำไทร  สามารถแสดงความเห็นได้อย่างสุภาพ และไม่อนุญาตให้ตั้งกระทู้ใด ๆ ในบอร์ดนี้
			
		
		
			- 
				
								~@Little lamb@~				                
							
- Defender of lawS
  
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- 
				ติดต่อ:
				
			
						
						
													
							
						
									 
								 อังคาร ก.ย. 11, 2007 1:45 am
			
			
			
			
			คำสอนของแม่
9 กันยายน 2007  เวลา 00.06-00.40 น.
“ลูกที่รัก  วันนี้ลูกได้ยืนยันความเชื่อของลูกต่อหน้าพี่น้องทั้งหลาย ในวันนี้หลายคนที่ได้ยินสามารถเข้าใจได้ทันที  หลายคนยังสับสนไม่เข้าใจเพราะมัวแต่กังวลกับคำถามที่เกิดขึ้นอยู่ในใจและมิ ได้คิดติดตามข้อความของแม่โดยตลอด  และมีหลายคนที่ปิดใจไม่ยอมฟังเสียงของแม่  แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ  แม่รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ผู้ที่มีจิตใจอ่อนโยนและสุภาพ  หากนำไปปฏิบัติ  สันติสุขก็จะบังเกิดขึ้นในจิตใจของเขาเอง   สำหรับผู้ที่ไม่เข้าใจแต่ใฝ่หาความรู้  ความสว่าง  เขาจะได้รับความเข้าใจที่ถูกต้องได้ในที่สุด  หากเขามีความเพียรและพยายามที่จะเข้าใจ  ส่วนผู้ที่มีหูแต่ทำเหมือนไม่มีหูนั้น  น่าเสียดายที่เขาพลาดความเจริญก้าวหน้าทางจิตวิญญาณไป  ลูกคงไม่รู้หรอกนะ  ว่าลูกได้ใช้ตัวตนของลูกปฏิเสธแม่ 
ลูกที่รักทั้งหลาย  ความสุขของแม่ก็คือการที่ลูกๆของแม่ทุกคนมีสันติสุขในจิตใจ แม้ในโลกแห่งความเป็นจริงในชีวิตของลูกนั้นมีปัญหามากมายก็ตาม  แต่ไม่มีผู้ใดสามารถเบียดบังเอาสันติสุขไปจากหัวใจของลูกๆได้  ดังนั้นลูกๆจึงต้องเป็นผู้ที่ให้ด้วยหัวใจอันประเสริฐ  ให้โดยไม่มีข้อแม้  ให้ความรักอันแท้จริงแก่พี่น้องมิตรสหายของลูกๆ  หากลูกๆทำได้ดังนี้  สันติสุขจะอยู่ที่หัวใจของลูกนั่นเอง…..
…..วันนี้ลูกเหนื่อยมาทั้ง วันแล้ว  จงไปพักผ่อนเสียเถิด  กิจการทั้งหลายที่ลูกตั้งใจจะทำในวันพรุ่งนี้นั้น  ขอให้ลูกจงตรองดูเถิดว่าลูกมีสันติสุขหรือไม่  หากไม่มี  แม้จะมีผู้มาขอร้องให้ลูกกระทำ  นั่นก็ไม่ใช่งานที่แม่ประสงค์หรอกนะ  สันติสุขจงเป็นของลูกเสมอ  และสันติสุขจงเป็นของลูกๆทุกคน”
					แก้ไขล่าสุดโดย  Anonymous เมื่อ อังคาร ก.ย. 11, 2007 1:49 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
									
			
									
						 
		 
				
		
		 
	 
	        
			
		
		
			- 
				
								~@Little lamb@~				                
							
- Defender of lawS
  
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- 
				ติดต่อ:
				
			
						
						
													
							
						
									 
								 อังคาร ก.ย. 11, 2007 1:46 am
			
			
			
			
			สันติสุขในดวงใจ
16 กันยายน 2007  เวลา 05.50-06.30 น.
“ลูกที่รักทั้งหลาย  กิจการใดก็ตามที่จะทำให้ลูกๆของแม่ต้องอยู่ห่างจากความรักของพระบิดาเจ้า สวรรค์  แม้ลูกๆจะรู้ตัวหรือมิรู้ตัวก็ตามขอให้ลูกๆของแม่จงตระหนักใจเถิดว่า  กิจการนั้นๆมิใช่พระประสงค์ของพระองค์ 
ด้วยความเป็นมนุษย์  ลูกๆต้องการหาเหตุผลมาสนับสนุนว่าสิ่งที่ลูกๆได้กระทำนั้นถูกต้องและชอบธรรม เสมอ  และบ่อยครั้งที่มนุษย์ก็ติดกับดักกลลวงของจิตชั่วร้ายซึ่งทำให้ลูกๆมองเห็น ผิดเป็นชอบ 
จงตระหนักใจเถิดลูกที่รักทั้งหลาย  เพราะสิ่งเหล่านี้กำลังเกิดขึ้นทุกเมื่อเชื่อวันโดยที่ลูกๆของแม่มิคิดจะ แก้ไข  เหตุว่าลูกๆเชื่อว่าลูกได้ตัดสินใจเลือกกระทำในสิ่งที่ถูกต้องและดีที่สุด สำหรับสถานะการณ์นั้นๆแล้วนั่นเอง 
แม่จึงต้องบอกแก่ลูกๆทั้งหลาย ว่า  จงอย่าวางใจในน้ำใจของตนเองนัก  จงอย่าตัดสินและคิดแทนผู้อื่น  ความเที่ยงธรรมที่ลูกๆเลือกใช้ปฏิบัติกับผู้อื่นนั้นอาจไม่ก่อให้เกิดสันติ สุขได้แม้แต่กับตัวของลูกๆเอง 
จงวางใจในน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้า สวรรค์เถิด  ความรัก ความเมตตาของพระองค์ไร้กาลเวลา  ไม่มีอดีตหรืออนาคต 
หน ทางที่ลูกๆจะเข้าใจความรักของพระองค์ได้ก็ด้วยการที่ลูกๆสมัครใจปฏิบัติตาม ข้อความจริงที่พระบุตรสุดที่รักแห่งแม่ที่ได้ไขแสดงไว้เท่านั้น  ลูกๆอาจจะคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ยากเย็นเกินกว่าที่ลูกๆจะทำได้  แม่จึงขอถามว่า  ลูกได้ใช้ความพยายามนำไปปฏิบัติอย่างเต็มที่ดูแล้วหรือยัง?  จงอย่าได้อ้างว่าลูกเป็นผู้อ่อนแอ  มิสามารถนำไปปฏิบัติได้  แต่ลูกยินดีที่จะละทิ้งกิจอันควรนี้ไปเพื่อกระทำตามน้ำใจแห่งตนซึ่งลูกๆคุ้น เคยและทำได้ง่ายกว่า  เพียงคำว่าลูกเป็นผู้อ่อนแอ  ลูกยินดีละทิ้งน้ำพระราชัยในสวรรค์เชียวหรือ? 
วันนี้แม่จึงขอบอก แก่ลูกที่รักทั้งหลายว่า  ลูกสามารถพบสันติสุขในโลกนี้ได้ด้วยการละทิ้งทุกสิ่งและติดตามองค์พระบุตร สุดที่รัของแม่ไป ณ ที่นั่น ลูกจะมีแต่สันติสุขในดวงใจ”
					แก้ไขล่าสุดโดย  
Holy เมื่อ เสาร์ ก.ย. 22, 2007 5:05 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
									
 
		 
				
		
		 
	 
	        
			
		
		
			- 
				
								~@Little lamb@~				                
							
- Defender of lawS
  
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
- 
				ติดต่อ:
				
			
						
						
													
							
						
									 
								 อังคาร ก.ย. 11, 2007 1:46 am
			
			
			
			
			แม่จะอยู่กับลูกเสมอเมื่อลูกได้สวดลูกประคำ
หน้าถ้ำแม่พระ  วัดพระวิสุทธิวงส์ ลำไทร
30 กันยายน 2007 เวลา 03:105-03:35
วันที่ 29 กันยายน พี่น้องจากโคราชมาเต็มรถบัสเลยทีเดียว  พวกเราจึงมีประมาณ 79 คนที่มารวมตัวกันเพื่อสวดภาวนากับแม่พระ  นับว่ามากเป็นประวัติการณ์นับตั้งแต่ผมได้เริ่มมาสวดภาวนาที่นี่   ในคืนนี้หน้าถ้ำสว่างไสวด้วยแสงไฟ  มีน้ำตกใสๆไหลรินอยู่ ตลอดเวลาเหมือนจะเป็นการต้อนรับพี่น้องผู้มาเยือนเป็นพิเศษ    ขอขอบคุณพี่ผู้น้ำใจอันดีที่ให้ความช่วยเหลือในเรื่องไฟและปรับปรุงหน้าถ้ำ ในครั้งนี้   
ก่อนที่พวกเราจะไปกัน 2 วันนั้นมีฝนตกหนักมาตลอด  พอมาวันนี้กลับร้อนจัดทำให้ พื้นที่เปียกแฉะนั้นแห้งสนิท   ในตอนกลางคืนมียุงชุมมากผิดปรกติ   แต่ไม่มีใครบ่นถึงเรื่องนี้เพราะจิตใจพวกเราจดจ่ออยู่กับแม่พระเพียงอย่าง เดียวเท่านั้น
เมื่อพวกเราเริ่มสวดภาวนานั้น  หลายๆ คนเห็นดวงจันทร์ทรงกรดสีเหลืองนวลสว่างสดใสสวยงาม และบางครั้งก็มีลำแสงพุ่งออกมาจากดวงจันทร์เป็นที่น่าประหลาดใจ  เวลาก่อนตี 3  มีหลายคนเห็นแม่พระในถ้ำตัวสูงขึ้นกว่าเดิมมากจนเห็นลายผ้าคลุมของแม่พระ เป็นสีทอง  แม่พระก้มหน้าลงมามองและร่วมสวดกับพวกเรา  บางครั้งหน้าแม่พระก็เปลี่ยนไปเป็นพระพักตร์ของพระเยซูเจ้าแทน  ผมเองไม่มีโอกาสได้เห็น  แต่ก็น่าดีใจแทนผู้ที่มีบุญเหล่านั้นที่มีโอกาสได้เห็นอัศจรรย์จากแม่พระ    ช่วงประมาณตีสามถึงตีสี่  ท้องฟ้าที่มีเมฆค่อนข้างมากก็เปิดออกเป็นวงกว้างล้อมรอบรัศมีของดวงจันทร์ ทรงกรดซึ่งคราวนี้ใหญ่มากครอบคลุมบริเวณวัดทั้งหมดไว้    จะเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติหรือไม่ก็ตามพวกเราก็ดีใจที่ได้เห็นเป็นบุญตา  และขอบคุณแม่พระที่ประทานโอกาสเช่นนี้ให้พวกเรา   
“ลูกที่รักทั้ง หลาย  แม่ขอขอบใจในความมีน้ำใจของลูกๆทุกคนที่ยอมเหนื่อยากลำบากมาตลอดวันจน กระทั่งถึงเวลานี้เพื่อมาอยู่กับแม่  แม่ขอบใจเป็นพิเศษสำหรับคุณป้าจงกลที่เสียสละเป็นผู้นำให้ลูกๆทั้งหลายได้มี โอกาสมาหาแม่ที่นี่  สิ่งใดก็ตามที่คุณป้าทำเพื่อแม่  คุณป้าจะได้รับตอบแทนที่มากกว่าในสรวงสวรรค์   
วันนี้ลูกๆคงได้เห็น กิจศรัทธาที่เริ่มจากคนเพียงไม่กี่คนที่กำลังล้มหายตายจาก  เหลือก็อยู่อีกเพียงไม่กี่คนเท่านั้น  พวกลูกๆทำให้ท่านเหล่านั้นดีใจ  เหตุว่า  ต่อไปนี้คงไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีใครมาหาแม่ที่นี่อีกแล้ว ลูกรัก  นี่แหละพระพรแห่งการภาวนาของลูกๆเอง  ถึงแม้จะมิได้เห็นผลในทันใด  แต่บัดนี้คำภาวนาของลูกๆก็ได้เป็นจริงแล้วใช่ไหมท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย?
ใน วันนี้อาจจะมีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปบ้าง  แต่ลูกๆจะรู้ดีมากที่สุดว่าการเปลี่ยนแปลงนี้ดีสำหรับลูกหรือไม่?  สิ่งที่แม่บอกแก่ผู้นำสารของแม่เสมอก็คือ  อย่าให้ลูกๆที่มาในวันนี้ด้วยความตั้งใจ  ต้องเสียความรู้สึกอันดีเป็นอันขาด  ทุกอย่างจะต้องเรียบง่าย  และหัวใจสำคัญของการภาวนาก็คือการ ที่ลูกๆ ส่งจิตใจที่แท้จริงร่วมไปกับบทภาวนานั้นๆด้วยหัวใจของลูกเอง  การมีช่วงเวลาที่นิ่งเพื่อให้ลูกได้รำพึงตามลำพัง  หรือวิงวอนขอต่อแม่นั้นจักเป็นประโยชน์แก่จิตวิญญาณของลูกๆทั้งหลายเอง  เหตุว่า  เมื่ออยู่ในความสงบ  จิตใจมิว้าวุ่น  คำภาวนาของลูกก็จะออกมาจากส่วนลึกของหัวใจ  มิใช่การพูดตามบทภาวนาเท่านั้น 
แม่รู้ถึงความคาดหวังของลูกๆหลายคนที่ต้องการได้รับรักษาความเจ็บ ป่วยทางฝ่ายร่างกายของลูก  ลูกรัก  จะมีประโยชน์อันใด  หากลูกได้สุขภาพและพลานามัยดีแต่จิตวิญญาณของลูกต้องผูกพันอยู่กับจิตชั่ว ร้าย  หรือตกเป็นทาสของมัน  การที่ลูกได้มาอยู่ต่อหน้าแม่ในวันนี้  ลูกยังคิดว่าได้รับพระพรไม่พออีกหรือ  มีสักกี่คนที่จะมีโอกาสเช่นลูกนี้เล่า?
สิ่งที่แม่อยากจะฝากลูกๆทุก คนก็คือ  วันนี้ลูกได้เรียนรู้อะไรจากที่นี่?  สิ่งใดที่ลูกเห็นว่าเป็นประโยชน์  ขอลูกจงได้นำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวันเถิด  ลูกมิต้องรอให้ถึงเดือนหน้าแล้วค่อยมาปฏิบัติต่อดอกนะ  หากสิ่งที่ลูกคิดว่าถูกต้องนี้เป็นประโยบน์แก่จิตวิญญาณของลูกเอง  เป็นประโยชน์แก่บุคคลรอบข้าง  มิตรสหายแล้ว  ลูกจะชักช้ารีรอการอันใดหรือ?  การทำความดีนั้น  ลูกสามารถเริ่มต้นได้ด้วยตัวของลูกเอง  ลูกมิจำต้องรอให้ใครมาเป็นแบบอย่างก่อนดอก  เพราะหากทุกคนรีรอเช่นนี้  โลกนี้ก็คงมิพบกับความสงบสันติสุขเสียที
ลูกรัก  มีหลายคนที่อยากรู้ว่าเมื่อไหร่เมืองไทยของเราจะมีสันติสุขเสียที? แม่ขอบอกว่า  ทำไมลูกไม่ทำให้สันตินี้เกิดขึ้นในดวงใจของลูกทั้งหลายเองก่อนเล่า?  หากทุกคนมีสันติสุข  สันติสุขนั้นจะแผ่ออกไปยังบุคคลรอบข้าง  และแน่นอน  สันติภาพก็จะบังเกิดขึ้น  แม่เคยบอกแก่ลูกอยู่หลายครั้งแล้วว่า  สันติสุขนั้นต้องเริ่มที่ดวงใจของลูกเองก่อน  ลูกยังคงจำได้หรือไม่? วันนี้เรามาอยู่ร่วมกัน  สิ่งใดที่ทำให้ลูกมีสันติสุข  ถึงแม้จะเป็นเพียงเรื่องเล็กๆน้อยๆ  แต่นั่นคงเป็นการเริ่มแรกที่จะนำลูกๆทั้งหลายไปสู่สันติสุขในเรื่องอื่นๆ ได้  จงจดจำบทเรียนในวันนี้ไว้แล้วไปขยายผลเถิด  แล้วลูกๆจะรู้ว่าสิ่งเหล่านี้มิได้ยากเย็นเกินกว่าที่ลูกจะทำได้ดอก 
ลูก ที่รักทั้งหลาย  แม่ขออวยพรให้การเดินทางของลูกๆในวันพรุ่งนี้จงอยู่ในสายพระเนตรของพระบิดา เจ้าสวรรค์  พระองค์จะทรงคุ้มครองป้องกันลูกๆให้แคล้วคลาดปลอดภัย  จงอย่าลืมเชิญอัครเทวดามีคาแอลไปกับลูกด้วย  ท่านจะนำพาลูกไปสู่จุดหมายปลายทางได้โดยสะดวก  เป็นการชอบแล้วที่ลูกๆจะไปร่วมฉลองกับท่าน  มิต้องห่วงแม่ทางนี้ดอก  กิจการทั้งหลายที่ลูกได้ตั้งใจกระทำกันมาโดยตลอดนั้น  เป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับแม่มากกว่าดอกไม้ใดๆเสียอีก 
ลูกที่รักทั้ง หลายหากเดือนหน้าลูกมิสามารถมาหาแม่ที่นี่ได้  ก็อย่าได้เสียใจ  แม่จะอยู่กับลูกเสมอเมื่อลูกได้สวดลูกประคำ  สายประคำนี้จะเชื่อมจิตวิญญาณของลูกๆร้อยเรียงเข้าด้วยกัน  ขอบใจมาก  ขอบใจมาก  สันติสุขจงเป็นของลูกที่รักทั้งหลายและตลอดไป” 
			
													
					แก้ไขล่าสุดโดย  Anonymous เมื่อ อังคาร ต.ค. 02, 2007 2:36 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
									
			
									
						 
		 
				
		
		 
	 
	        
			
	        
			
		
		
			- 
				
																			 Buddy
 
- โพสต์: 3057
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 09, 2005 10:48 am
- ที่อยู่: USA
						
						
													
							
						
									 
								 อาทิตย์  ก.ย. 16, 2007 10:06 am
			
			
			
			
			Earth-shakE เขียน:
อยากไปสวดด้วยค่ะ ใครสนใจไปบ้างค่ะ จะได้เป็นเพื่อนกัน
ตอนนี้มีปัญหามากมาย อยากทำให้ใจสงบ
อ่านที่นี่นะคะ  มีทั้งทางไป  เวลาสวด  และก็การเตรียมตัว
http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=6552.0 
http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=6560.0 
ขออนุญาตแนะนำว่า ให้ไปเลยนะคะ  ไม่มีเพื่อนก็ขอให้ไป  เพราะมีคนมาเยอะอยู่แล้ว  แต่ต้องเตรียมนอนไปเยอะๆนะคะ  และก็หาของกินไปด้วย  (พูดเหมือนเคยไปเลย   ไม่เคยไปนะคะ  แต่อยากไปมาก  

)  เหมือนไปแสวงบุญน่ะค่ะ
มีคนอยากไปสวดมากมาย  แต่ไม่มีโอกาส  เรามีโอกาสก็ขอให้ไปนะคะ  คราวนี้ 29 กันยา แต่ถ้าอยากไปก่อนก็ได้นะคะ  สวดคนเดียวหน้าถ้ำ  คือถ้ารอไม่ไหวน่ะค่ะ