เออ อย่างที่ฟีมพูดอะถูกเลย
จะบอกว่า คนทั่วๆเวลาเอ่ยชื่อว่า "ศรีธัญญา" มักจะคิดไปถึงโรงพยาบาลบ้า และคนมักมองในแง่ลบ ซึ่งจริงๆ มันไม่ใช่
จริงๆ มันก็คือสถานที่ที่รักษาผู้ป่วยที่เป็นโรคทางจิตเวชโดยเฉพาะเท่านั้นเอง ต่างกับโรงพยาบาลทั่วไป ที่จิตเวช เป็นแค่แผนกๆ หนึ่งในโรงพยาบาลเท่านั้น
คนที่เข้าไปที่ศรีธัญญา ไม่ใช่คนที่มีอาการทางจิตเวชเท่านั้น คนที่เครียดแบบธรรมด๊าธรรมดา ก็เข้าไปคุยแก้เครียดกันเยอะแยะไป
อีกอย่างการเป็นโรคทางจิตเวช ไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย
มันก็เหมือนกับคนที่ป่วยเป็นหวัด เป็นมะเร็ง เป็นเบาหวาน เป็นเอดส์ ฯลฯ นั่นแหละ
พวกแต่คนเหล่านั้นป่วยทางกาย แต่นี่ป่วยทางใจก็เท่านั้น...
ฉะนั้น นั่นแหละ อย่างกไปเลย ดรอปไปเถอะ
พี่บอกตามตรง พี่ดูว่าตอนนี้สภาพบูเหมือนกับเรียนไม่ไหวแล้ว
พี่ขอเตือนนะบู ถ้ายิ่งฝืนยิ่งแย่ อย่าฝืนดีกว่า ทำร้ายตัวเองเปล่าๆ
เดี๋ยวมันจะไปกันใหญ่ รีบๆ ไปรักษาตัวซะ
ลองเลือกเอาละกันนะจ๊ะ ระหว่างไปหาหมอ รักษาตัวให้หาย มี
โอกาสที่จะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข
หรือจะตายไป แล้วใช้ช่วงชีวิตแห่งความตายอย่างไม่มีความสุข
(ที่พี่พูดแบบนี้ เพราะไม่มีใครสามารถรับประกันให้บูได้นะจ๊ะว่า เมื่อบูตายไปแล้ว จะมีความสุขมากกว่าตอนที่มีชีวิตอยู่น่ะ
ตายไปแล้ว อาจจะทุกข์ทรมานมากกว่าเก่าหลายเท่า แล้วบูก็มานั่งบ่นว่า "โอ๊ย ไม่น่าฆ่าตัวตายเลยเรา"
แต่บู
ไม่มีโอกาสจะกลับเป็นขึ้นมาใหม่แล้วนะจ๊ะ)
ฉะนั้น...คิดให้ดีๆ...คิดด้วยสติ...อย่าใช้อารมณ์เหนือเหตุผล...
พระอวยพรจ๊ะ
(ป.ล. ถ้าพี่พูดอะไรตรงไป ขออภัยนะจ๊ะ

)