ไม่รู้นะ เท่าที่พี่อ่านกระทู้นี้มาตั้งแต่ต้นจนจบ (อาจจะรวมถึงกระทู้ที่ผ่านๆ มาด้วย) พี่อยากจะบอกว่า...
ถ้าตราบใดที่บูยังไม่สามารถเปลี่ยนทัศนคติตัวเองได้ หมอเจ้าไหนก็ช่วยบูไม่ได้หรอก พี่จะบอกให้
ทำไมพี่จะไม่เข้าใจ...พี่เองก็เคยไปหาจิตแพทย์...ไม่ใช่ไม่เคย...
ตอนที่พี่รู้ตัวว่าพี่ไม่สบาย...พี่ไม่คิดจะพึ่งพายาของหมออย่างเดียว...
เพราะรู้ว่า นอกจากหมอแล้ว
ก็มีแต่ตัวเองกับพระเท่านั้นแหละที่จะช่วยตัวเองได้
ตอนนั้นพี่ไม่ได้มานั่งหมดอาลัยตายอยาก ไม่ได้คิดวนอยู่ในอ่างว่าฉันเป็นคนป่วย
ตอนนั้นพี่คิดอย่างเดียวว่า ฉันต้องทำอะไรกับตัวเองสักอย่าง ฉันต้องหายดีเป็นปกติ
สิ่งแรกที่พี่ทำคือ พี่รีบไปร้านหนังสือ ซื้อหนังสือแนวจิตวิทยามาอ่าน เพื่อใช้มาปรับทัศนคติตัวเอง
พี่รู้ว่า ตราบใดที่เรายังคิดแบบเดิมๆ (ตอนนั้นพี่เป็นอารมณ์ว่า ตัวเองไร้ค่า คิดว่าไมมีใครรัก ไม่มีใครต้องการเรา) พี่ไม่มีทางหาย
ตอนนั้นถึงพี่จะอยู่ในอาการ "เศร้า" ตลอด 24 ชั่วโมง (ถึงต้องใช้ยา เพราะตอนนั้นตัวเองไม่สามารถ "คุม" ความเศร้าของตนเองด้วยตัวเองได้)
แต่พี่ก็ยังสวดภาวนาสม่ำเสมอ...เพราะสำหรับพี่ เวลาพี่มีปัญหาอะไร พี่ร้องหาพระไว้ก่อน...
การอ่านหนังสือศรัทธามากๆ รวมถึงการรำพึงพระคัมภีร์ อ่านสารแม่พระฯ ก็ช่วยได้เช่นกัน
(คืออ่าน ไม่ใช่อ่านแล้วผ่านไป อ่านแล้วคิดตามด้วย ว่าพระจะบอกจะสอนอะไรเรา)
และไปก็วัดบ้างตามแต่โอกาสจะอำนวย (ตอนนั้นยังไม่ได้เรียนคำสอน ไม่เคยเข้ามิสซา และต้องแอบไปวัดเงียบๆ) ไปสวดภาวนาเงียบๆ...
ไม่รู้นะ...ในความรู้สึกส่วนตัว...เวลาตัวเองมีปัญหาหรือไม่สบายใจ...อารมณ์ไม่อยู่นิ่ง...เข้าไปในวัดแล้วจะรู้สึกดีมากๆ...
เหมือนพระองค์บอกเราว่า
ให้เราวางใจวางทุกอย่างไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์...
มาถึงตอนนี้...
พี่รู้สึกขอบคุณพระเจ้าสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตพี่...
สุดท้ายนี้...
พี่เห็นด้วยกับที่พี่มิวและเจนพูดทุกคำ...(จากประสบการณ์)
โดยเฉพาะที่พี่มิวบอกว่า
Batholomew เขียน:
มีคาทอลิกคนนึงนะครับ พูดกับเค้าได้ทุกเรื่อง
อยู่ที่ว่า ต้องเชื่อและไว้ใจเค้ามาก ๆ
คนนั้นชื่อ "เยซู"
ถามว่า "เชื่อใจอย่างไร? ก็ตรงกับที่เจนบอก...
†Ecclēsia เขียน:
MaRy MagDaLenE เขียน:
บูก้อไม่รู้ว่าโลกนี้ มันแย่ขนาดนี้เลยเหรอ
แล้ว ทำไมพระเจ้าไม่ทรงทำอะไรบ้างเลย....
พระองค์ทรงทำเเน่!!! เเต่เราน้อมรับน้ำพระทัยของพระองค์หรือเปล่า?
บางครั้งเราก็อยากได้สิ่งที่เรียกว่า "ฉันประสงค์" มากกว่า "พระประสงค์"
เมื่อถึงจุดหนึ่งที่ทุกสิ่งไม่ได้เป็นไปตาม "ฉันประสงค์" อาจทำให้รู้สึกหดหู่ใจได้
ทำไมคนนู๊นทำอย่างนี้ คนนั้นทำกับฉันอย่างโน๊น นั่นไม่ใช่ที่ "ฉันประสงค์"
เเละที่สำคัญ ทำไม"พระ" ไม่ให้ฉันอย่างที่ "ฉันประสงค์"!!!!!
สิ่งเหล่านี้ ทำให้เราคิดว่าโลกไม่สวยงามเอาซะเลย....ทุกสิ่งเเย่ไปหมด เพราะมันไม่ได้ไปในทิศทางเดียวกับที่ตัวเราต้องการนั่นเอง
ใช้เวลาคุยกับพระเจ้ามากขึ้น....ไม่ว่าจะเฝ้าศีล, สวดภาวนา, อ่านพระคัมภีร์, พิจารณามโนธรรมตนเองให้ดีๆ
ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ
ขอปิดท้ายด้วยวาทะของคุณพ่อปิโอ...
"อย่าให้การประจญล่อลวงทำให้ท่านตกใจหรือหวั่นกลัว มันเป็นเพียงการทดสอบจิตวิญญาณของมนุษย์ผู้ซึ่งพระเป็นเจ้าทรงเล็งเห็นแล้วว่ามีความแข็งแรงเพียงพอที่จะเข้าสู่สนามรบ และพร้อมที่จะได้รับการสวมมงกุฎแห่งชัยชนะด้วยพละกำลังของตนเอง มาจนบัดนี้ชีวิตของท่านยังเป็นเหมือนเด็กทารก แต่เวลานี้พระเป็นเจ้าทรงประสงค์ให้ท่านเติบโตเป็นผู้ใหญ่ และการทดลองสำหรับผู้ใหญ่นั้นย่อมลำบากมากกว่าเด็กเล็ก
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมท่านจึงวุ่นวายใจในตอนแรกแต่ท่านต้องทำให้ใจสงบลง และความสงบจะมาหาท่านโดยไม่ชักช้า จงอดทนให้นานสักหน่อยแล้วทุกสิ่งก็จะเป็นไปด้วยดี" (จดหมาย III, Pio 630)
(ที่มา: http://newmana.com/Happy/notafraid/notafraid.htm)
ขอพระจิตเจ้าทรงนำ...
ป.ล. พี่พิมพ์ค่อนข้างยาว ก็หวังว่าบูจะอ่านรู้เรื่องและเข้าใจนะ...
ป.ล.ล. ที่ "กล้า" เอามาแบ่งปัน
อย่างเปิดเผยจนแทบจะหมดเปลือกขนาดนี้...เพราะหวังว่า นอกจากจะเป็นประโยชน์ต่อ จขกท. แล้ว จะยังเป็นประโยชน์ต่อผู่ที่แวะเวียนผ่านไปผ่านมาด้วยนะคะ
ขอพระอวยพรทุกท่าน...